بررسی تطبیقی مجازات ازالۀ بکارت در فقه امامیه و حقوق کیفری

مجازات ازالۀ بکارت بر حسب جنسیت فاعل جرم، رضایت دوشیزه و کیفیت رفتار مرتکب (آمیزش یا غیرآمیزش) متغیر است؛ در موارد ازالۀ بکارت از طریق زنا، علاوه بر حد، اجرای تعزیر جایز نیست و در این مورد اگر ازالۀ بکارت با اکراه باشد، ضمان مهرالمثل معادل دیۀ ازالۀ بکارت تلقی نمی‌شود؛ بر خلاف موردی که ازالۀ بکارت با اکراه در مورد غیرمجامعت محقق می‌شود که در این حالت مهرالمثل، دیۀ ازالۀ بکارت و ملحق به قواعد حاکم بر دیات است، اما ازالۀ بکارت در موارد غیرآمیزش بنا به نظر مشهور فقهای امامیه، از مصادیق موضوع تعزیر منصوص شرعی است؛ به‌علاوه یکی از ویژگی‌های منحصر به‌فرد این قسم از ازالۀ بکارت در مقایسه با سایر جرایم جنسی، برخورداری بزه‌دیده از حق قصاص است که این حق در صورتی اعمال می‌شود که دختر بکر بدون رضایت دوشیزه به ازالۀ بکارت وی مبادرت کند. ضمن آنکه ازالۀ بکارت در موارد غیرمقاربت مشمول «حدود غیرمذکور» موضوع مادۀ 220 قانون مجازات اسلامی یا «تعزیر منصوص شرعی» موضوع تبصرۀ دوم مادۀ 115 همین قانون نیست. گذشته از این ازالۀ بکارت در موارد غیرنزدیکی به تبع کیفیت رفتار ارتکابی شاید مشمول بعضی از مقررات قانون مجازات اسلامی در بخش تعزیرات شود.